Brudekjolen til oldemor...

I samband med eit kåseri eg heldt, om bryllaupsklede, hadde eg mor mi sin brudekjole på utstilling.

       Då  bror min sitt barnebarn kom på besøk fekk ho lyst å prøve kjolen til oldemora si, frå 1940.                                                          Og den passa perfekt!! Og var nydeleg til henne...                                           

Kjolen er i eit veldig fint, litt mønstra stoff, enkel smal fasong, med vaffelsaum over skuldrane, hemper og knappar heile ryggen ned. Kjøpt i ein brudesalong i Bergen, der mor mi var frisør.               Kjolen var brukt berre denne eine gongen, men kven veit, kanskje ein dag i framtida ....??

Bryllaup på slektsgarden i Ese, med mange gjester og dans på låven.

Jonsok 2012

Det vart ein nydeleg midtsommarkveld dette året!

Ei av dei ivrigaste fiskarane...

Etter grillmat kom endeleg natronkaker og lefser på bordet.... og no vert bålet tent.

Lita jente og liten hund

Bloggaren sjølv er komen med, midt i mellom to av Bergheims"gutane"!

Det er omlag midnatt og bålet er snart brent ned.  Det var det beste bål på lenge, fullt av Dagmar sitt granbar, var knusktørt og utvikla ein voldsom varme! Takk til slekt, vener og naboar for ein koseleg kveld!



Kaupanger stavkyrkje



Mi kjære dåps- og konfirmantkyrkje, bygd i år 1190. I mi barndomstid var den kvit og med mange vindauger sett inn under ei "modernisering" i 1872. Restaurering pågjekk frå 1959 til 1965. Kyrkja framstår no omlag som den gjorde på 1600 talet, då tårn kom på taket 

 

Me ser, frå den nyaste delen av gravstaden, inn mot Amlabukti.



Mine foreldre og besteforeldre ligg i den eldste delen. Døypenamnet Peder Amble vart til Per Hestehagen,

dei trong visst ikkje søke i dei dage om å ta eit namn som høvde med buplassen. Bestemor mi døydde før eg var fødd, men besten hugsar eg godt. Han var ein flink forteljar som eg elska å høyra på. 

Dette er den største stavkyrkja i fylket, med 125 sitjeplassar.  Ho må vel seiast å vera litt i skuggen av juvelen Borgund stavkyrkje, og dronninga på Urnes, som også er på verdsarvlista....

Men Kaupangerkyrkja har ei spennande historie og få kyrkjer har vel gjennomgått så store endringar som denne bakover i tida. Ein meiner det har vore to kyrkjer på same staden før denne. Stolpehol vart funne etter eit lite gudshus frå 1000 talet. Kyrkja etter den meiner ein vart brend, eller i allefall fekk hard medfart, då kong Sverres menn herja her og sette fyr på heile `Kaupstaden` (handelstaden som låg her i bukta) i 1184

Inne i kyrkja er gamal dekor kome fram att i restaureringa, bl.a. ei såkalla "neumer", ei eldre form for notelinje, ei hymne måla direkte på veggene i skipet. Geir Tveitt har arrangert melodien for kor, den vart framførd i 1965. Hymnen finnst i den nye salmeboka, nr 197 

Ein trufast tenar her, min lærar og eit fantastisk menneske, Anders Bødal, vart sett til kvile på denne gamle kyrkjegarden for to dagar sidan. Han var mirakelguten som 12 år gamal overlevde Lodalsulukka, den store flodbylgja etter steinraset i 1936. Han misste foreldre og dei syskin som var heime. Grendene Bødal og Nesdal vart raserte og nærast folketome. Over 70 menneske omkom.

Det var dørgande stillt i klassa vår, og me fekk tårer på kjaken, då han fortalde oss om dette.

Gravferda var frå Stedje Kyrkje, hovudkyrkja i soknet, den har ca 500 sitjeplassar og var omlag fullsett. Signe minnet til vår kjære lærar.





Broderte juledukar

Dette er duken som mi kjære svigermor broderte då gutane hennar var små.... fire gutar som på duken!

I kvit lin, brodert på femtitalet. Påtegna dukar med tråd kunne bestillast i "Utstyrsmagasinet" 

Bonden min broderte samstundes litt av dukmotivet på denne brikka, ca 10 år gamal... flink alt då!!

Tantearv, på lysgrå lin. Har ikkje lika denne så godt, men den vinn seg... som så mangt anna gamalt!

Ei ganske søt kyrkje då --   Kristorn motiv er mest obligatorisk.



Dei gamle dukane har ofte ein fin blondeavslutning



-og kan gjerne liggja oppi eit grovt trau

Dette er den einaste juleduken eg sjølv har brodert, og det fordi eg fekk den, såvidt påbegynnt.....
" du so e so flinke te å sy!  du gjere ferdige denna sjøl du..."
 Detta var ikkje heilt mi greie, eg lika betre røffare ting, men den vart no ferdig langt om lenge...!

Fuglane var i ein noko  ubestemmeleg utomlandsk rase, så eg laut sy dei om til nordiske dompapar!

Då tek eg ferie frå bloggen, Auds Cottages & Paint seier
GLEDELEG JOL 
 så treffest vi kan henda att i det nye året!!

Bryllaupsdag i dag....

Bondebryllaup i Breim!!

The sommer of sixty nine.....

Og so levde dei lukkeleg ilag, alle sine dagar.......

Trettande dag jul

I stabbursmusèumet har eg eit Heilage tre kongars lys som skulle brenne denne dagen, til minne om dei tre kongane som kom frå "Austerland" til Jesusbarnet med gull, røykelse og myrra.
Trettandedagen, eller Heilage tre kongars dag, er ein sokalla "lapradag" frå gamalt, nesten som ein helgedag å rekne, i godt selskap med bl.a Jonsokdag, Kyndelsmesse (2.feb) og Helgamesse (1.nov)

Då vi flytte til Sandal (i førre århundre!) var det vanleg å ha julefest trettandedagskvelden. Så dette er ikkje nokon dag til å jobbe med å hauste jula nei! Den må få vare litt lenger.... Kanskje ikkje heilt til Kyndelsmess, vi får satse på hjelp av han 20.dags Knut!

Ein annan historie som høyrer trettandedag Jul til, er det kjende diktet "Draumkvedet", frå mellomalderen. Det handla om Olav Åsteson som fall i ein djup søvn julekvelden og vakna ikkje att før trettandedagen. Då var det preike og han reid til kyrkja. Der sat han i døra og fortalde om alt han hadde sett i draume. Han var både på havsens botn, på himmelens skyer og "såg inn i heite Helvete og ein deil av Himmelrikje"

Ifjor på denne dagen såg vi elevar frå Firda vidaregåande som hadde dramatisert frå dette diktet, framførd i kyrkja, veldig fint.

Juletreet var ikkje vanleg her i landet før først på 1900 talet

"Det hev ei rosa sprunge... midt i den kalde vinter...."

Julerosa er ein staude som ein kan plante ut til sommaren, og den vil bløme seint på hausten like til snøen dekkar den, så nydeleg!